Spis treści
Zrozumienie roli klatki kennelowej
Czym jest klatka kennelowa?
Klatka kennelowa, po odpowiednim treningu, powinna być dla psa miejscem odpoczynku i snu. Daje mu stałą przestrzeń, pomaga w ustaleniu rutyny i ogranicza swobodne przemieszczanie się.
Wiele psów ma problem z odpoczynkiem w domu, zwłaszcza gdy opiekunowie są aktywni, krzątają się i zajmują swoimi sprawami. Niektóre psy stają się bardziej niespokojne, jeśli mogą swobodnie poruszać się po całym domu, próbując kontrolować każdy jego zakątek. Zbyt duża przestrzeń sprzyja nerwowemu krążeniu, co utrudnia wyciszenie.
Opiekunowie szczeniąt często spotykają się z problemem wieczornej “głupawki” – nadmiernej aktywności, gryzienia czy zaczepiania. Trudności z uspokojeniem psa przy gościach, ciągłe bieganie i brak snu – wszystkie te problemy można rozwiązać, wprowadzając klatkę, która pomoże psu się wyciszyć i zregenerować.
Zalety stosowania klatki kennelowej
Klatka kennelowa jest przydatna w wielu sytuacjach: w domu, samochodzie, na wyjazdach czy w hotelach. Możesz ją zabrać wszędzie, gdzie potrzebujesz, co zapewnia psu stałe, bezpieczne miejsce. Dzięki temu czuje się pewniej i spokojniej, np. w pokoju hotelowym, podczas spotkania czy wizyty u rodziny. Klatka chroni także psa, gdy odwiedzają Cię goście, którzy mogą nie wiedzieć, że nie chce być głaskany lub dokarmiany. Ty masz pełną kontrolę, a Twój pies święty spokój.
Dla szczeniaka klatka to świetne narzędzie. Pomaga w nauce czystości, ponieważ psy nie załatwiają się tam, gdzie śpią. Umożliwia również łatwiejsze nadzorowanie szczeniaka, uczy go wyciszenia i zapobiega zniszczeniom w domu, gdy nie możesz być na miejscu.
Trening klatkowy: krok po kroku
Plan przyzwyczajania psa do klatki
Na początkowym etapie uczymy psa, że wchodzenie do klatki i przebywanie w niej to przyjemność, która się opłaca. Stajemy przy klatce i wrzucamy do środka ulubiony smakołyk psa. Kiedy wejdzie, żeby go zjeść, mówimy komendę „klatka!” i dorzucamy kolejne smaczki. Jeśli pies wychodzi z klatki, przestajemy go nagradzać i spokojnie czekamy, aż ponownie wejdzie. Gdy to zrobi, od razu zaczynamy go chwalić i dawać smakołyki. Z czasem pies zrozumie, że pozostawanie w klatce przynosi nagrody, i przestanie z niej wychodzić.
Te ćwiczenia powtarzamy przez kilka dni w krótkich, około 5-minutowych sesjach, aby nie znudzić psa. Dzięki temu pies zacznie reagować na komendę „klatka” z entuzjazmem. Warto także wprowadzić komendę zwalniającą, czyli sygnał, że może wyjść z klatki – np. „okej”, „wolny” czy „free”. Po zakończeniu nagradzania wypowiadamy tę komendę, a jeśli pies pozostaje w klatce, oznacza to, że trening przynosi efekty. Możemy wtedy sprowokować wyjście, rzucając smakołyk poza klatkę. Po zwolnieniu sesję można zakończyć, zamknąć klatkę lub powtórzyć ćwiczenie.
Kolejny etap możesz rozpocząć, gdy pies będzie bez problemu wchodził do klatki na wszystkie łapy i zacznie spędzać w niej więcej czasu, niż potrzebuje na szybkie zjedzenie smakołyków. Wtedy możesz podać mu w klatce większy, naturalny gryzak. Żucie będzie pozytywnym bodźcem, który pomoże psu jeszcze lepiej oswoić się z klatką, a samo gryzienie sprzyja odprężeniu – co jest kluczowe, ponieważ klatka powinna kojarzyć się psu z relaksem. Jeśli pies początkowo będzie wynosił gryzak z klatki, nie przejmuj się tym – pozwól mu na to. Z czasem pies zacznie zjadać gryzak w całości w klatce, a być może nawet po takim posiłku zrelaksuje się na tyle, że ułoży się do snu.
Stopniowo zaczynamy przymykać klatkę, gdy pies zajmuje się naturalnym gryzakiem, KONGiem lub matą do lizania. Na początku otwieramy klatkę, zanim skończy jeść. W kolejnych dniach czekamy, aż skończy, i stopniowo wydłużamy czas – najpierw minutę, potem dwie, trzy, pięć – zanim otworzymy klatkę. Ważne, abyś na tym etapie był blisko psa, gdy jest w klatce. Nie musisz zwracać na niego uwagi ani z nim rozmawiać – po prostu usiądź obok, poczytaj książkę lub przeglądaj coś na telefonie. Otwórz klatkę, kiedy pies jest spokojny – siedzi, leży i jest wyciszony. Unikaj otwierania w odpowiedzi na próby wyjścia, takie jak piszczenie czy trącanie łapą krat.
Możesz zatrzymać się na tym etapie, ale warto kontynuować trening, aż pies nauczy się spokojnie przebywać w zamkniętej klatce. Na początku zamykaj klatkę tylko na krótko, najlepiej wtedy, gdy pies jest zajęty żuciem gryzaka. Otwieraj drzwiczki, zanim pies zacznie wykazywać oznaki stresu. Stopniowo wydłużaj czas zamknięcia, ale zawsze dbaj, aby pies czuł się komfortowo. Jeśli zauważysz stres i negatywne skojarzenia z klatką, może być konieczne cofnięcie się o krok, co wydłuży proces. Gdy pies przestanie reagować na zamknięcie drzwiczek, spróbuj wychodzić z pomieszczenia. Ważne jest, aby wrócić, zanim pies zacznie się niepokoić. Stopniowo wydłużaj czas swojej nieobecności.
Nauka wyciszenia w klatce
Stopniowo wydłużamy czas, jaki pies spędza w zamkniętej klatce, oraz zaczynamy oddalać się od niej. Na komendę „klatka” wysyłaj psa do środka, możesz podać mu gryzak (jeśli to go nie pobudza), a następnie usiądź obok. Poczekaj, aż pies się położy, zrelaksuje i zacznie zasypiać – twoja obecność pomoże mu się uspokoić. Kiedy pies będzie wyciszony, spokojnie odejdź od klatki i zajmij się swoimi sprawami. Ważne, abyś otworzył klatkę, zanim pies się obudzi i zacznie myśleć o wyjściu.
Niektórym psom pomaga odcięcie od bodźców zewnętrznych, dlatego możesz zakryć klatkę przewiewnym materiałem – nie tylko od góry, ale także z boków, co ograniczy widok na otoczenie. Dzięki temu łatwiej będzie mu się zrelaksować, rezygnując z obserwowania i nasłuchiwania.
Trening klatkowy powinien być prowadzony cierpliwie i w odpowiednim tempie, dostosowanym do psa, aż ten spokojnie zaakceptuje zamknięcie. W nowym miejscu, np. w hotelu lub u rodziny, może być konieczne cofnięcie się o krok. Warto wtedy wrócić na chwilę do etapu gier klatkowych, aby pies lepiej przystosował się do nowych warunków.
Rozwiązywanie problemów behawioralnych
Klatka kennelowa a lęk separacyjny
Klatka, którą pies traktuje jako bezpieczne schronienie, może znacząco pomóc w terapii lęku separacyjnego. Często pies, który stresuje się nieobecnością opiekunów, krąży po domu i nie potrafi się uspokoić. W takich chwilach umieszczenie go w klatce, kojarzonej z relaksem i bezpieczeństwem, może przynieść ulgę. Należy jednak pamiętać, że klatka nie jest magicznym rozwiązaniem i sama nie wyeliminuje problemu. Aby skutecznie poradzić sobie z nasilonym lękiem separacyjnym, najlepiej skonsultować się z doświadczonym behawiorystą.
Co zrobić, gdy pies piszczy lub szczeka w klatce?
Podczas przyzwyczajania psa do przebywania w klatce może zdarzyć się, że będzie popiskiwał, kręcił się lub dotykał kratki łapą. Ważne, aby nie wypuszczać psa od razu po tym, jak zacznie piszczeć. Psy czasem sprawdzają, czy mogą wyjść, wykorzystując wokalizację. Może się zdarzyć, że pies był zbyt pobudzony w momencie zamknięcia klatki i trudno mu teraz usiedzieć spokojnie. W takiej sytuacji okaż mu wsparcie – przemów do niego spokojnym głosem, usiądź obok i poczekaj, aż się wyciszy.
Jeśli jednak wokalizowanie (np. piszczenie, szczekanie, wycie) się nasila, a pies zaczyna dyszeć, kręcić się lub próbować gryźć klatkę, należy go natychmiast wypuścić. To oznaka, że w danym momencie wymagamy od niego za dużo – być może nie jest jeszcze gotowy na zamknięcie, albo wszedł do klatki w stanie zbyt dużego pobudzenia i nie jest w stanie się uspokoić. Przetrzymywanie go w takiej sytuacji „aż się uspokoi” to błąd. Lepiej otworzyć drzwiczki, ocenić sytuację i wrócić do treningu kolejnego dnia, bogatszym o nowe doświadczenie. Trening powinien być prowadzony w taki sposób, aby pies nie odczuwał lęku, silnego niepokoju ani frustracji w klatce. Należy jednak liczyć się z tym, że mogą pojawić się pojedyncze „testowe” piski, które warto po prostu przeczekać.
Wybór odpowiedniej klatki kennelowej
Rodzaje klatek: metalowa czy materiałowa
Klasycznym i najczęściej spotykanym modelem klatki dla psa jest metalowa klatka z plastikową podłogą. Zazwyczaj ma dwa wejścia – z przodu i z boku. Metalowe pręty są solidne, co zapobiega przewróceniu klatki z psem w środku i ogranicza możliwość gryzienia jej elementów. Jednak metalowe klatki mają pewne wady – ich ciężar sprawia, że transport nie jest zbyt wygodny, choć można je składać. Same w sobie nie są też szczególnie przytulne. Niektóre psy mogą być początkowo zaniepokojone dźwiękami, które wydaje klatka, ale większość szybko się do nich przyzwyczaja, zwłaszcza w przypadku modeli z powlekanymi prętami. Atutem takiej klatki jest plastikowa podłoga, którą łatwo można wyczyścić.
Klatki materiałowe to lżejsza i cichsza alternatywa, którą łatwo złożyć. Są jednak mniej stabilne, więc pies, który energicznie układa się do snu, tarza się lub turla, może taką klatkę przewrócić. Materiałowa klatka nie będzie też odpowiednia dla psów, które mają tendencję do gryzienia, ponieważ łatwo ulegnie zniszczeniu.
Jak wybrać rozmiar klatki kennelowej?
Pies w klatce powinien mieć wystarczająco miejsca, by mógł wygodnie się położyć, wstać, usiąść i obrócić. Ważne, żeby znalazło się również miejsce na miskę z wodą. Klatka nie powinna być jednak zbyt duża, aby pies nie biegał ani nie skakał w środku. Jeśli obawiasz się, że będziesz musiał wymieniać klatkę, gdy pies urośnie, wybierz model z regulowaną przestrzenią. Jest to specjalna przegroda, która zmniejsza miejsce dla szczeniaka, a z czasem można ją przesuwać i ostatecznie całkowicie usunąć, gdy pies osiągnie swoje dorosłe rozmiary.
Praktyczne porady i wskazówki
Gdzie postawić klatkę dla psa?
Na początek najlepiej ustawić klatkę w pomieszczeniu, w którym spędzasz czas, np. w salonie, nawet jeśli nie będzie to jej ostateczne miejsce. Gdy pies oswoi się z klatką, można ją przenieść tam, gdzie ma stać docelowo. Ważne, aby nie była w przejściu, wąskim korytarzu czy pod schodami, gdzie chodzą domownicy. Miejsce powinno być spokojne, a dobrze, jeśli pies będzie mógł obserwować otoczenie. Do klatki warto włożyć wygodne legowisko, kocyk, a jeśli uczymy szczeniaka, coś o naszym zapachu.
Zasady zamykania psa w klatce
To bardzo indywidualna sprawa. Wielu opiekunów wprowadza rutynę, organizując dzień psa za pomocą okresów spędzanych w klatce – na przykład w nocy lub po dłuższym spacerze czy treningu. Ostatecznie zależy to od potrzeb psa i jego właściciela.
Jednak na pewno nie należy zamykać psa w klatce jako formy kary. Klatka nie powinna być miejscem, do którego trafia, gdy zachowuje się niegrzecznie lub jest zbyt pobudzony. Jeśli wiesz, że wieczory z młodym psem bywają wyzwaniem (np. z powodu nadmiaru bodźców), zaplanuj to wcześniej. Po ostatnim spacerze daj mu gryzak lub zabawkę typu KONG, aby mógł się wyciszyć, a klatkę zamknij, zanim zacznie się „szaleństwo”. Oczywiście pod warunkiem, że pies wcześniej został odpowiednio przyzwyczajony do klatki!
Jak długo pies powinien przebywać w klatce?
Odpowiedź na to pytanie zależy od indywidualnych potrzeb psa i sposobu, w jaki zaspokajane są jego potrzeby. Ogólnie zaleca się, by pies spędzał w klatce od 4 do 6 godzin dziennie. Niektóre psy potrzebują klatki, aby stopniowo nauczyć się wyciszania i odpoczynku, co może wydłużyć ten czas. Często opiekunowie zostawiają psy w klatce na czas swojej nieobecności, np. podczas pracy.
Kluczowe jest zachowanie równowagi. Poza klatką pies powinien mieć zapewnioną odpowiednią ilość ruchu – najlepiej na długiej smyczy lub luzem, a także zabawę, wyzwania umysłowe, możliwość węszenia, eksploracji oraz kontakt z człowiekiem. Zamknięcie psa na 8 godzin w klatce, a potem krótki, monotonny spacer, to zdecydowanie za mało.
Dla niektórych psów klatka może być kluczem do nauki odpoczynku. Dopóki pies może swobodnie krążyć po domu i znajdować bodźce, które go pobudzają, może być sfrustrowany, zmęczony i zachowywać się „niegrzecznie”. Klatka pomaga mu w wyciszeniu i nauce relaksu.
