Algi morskie, znane też pod nazwą kelp, (makroalgi) to rośliny słonowodne, żyjące przy wybrzeżach chłodnych oceanów (głównie Ocean Atlantycki- północne rejony i Arktyczny). A. nodosum to największy przedstawiciel alg brunatnych, jego “liście” osiągają nawet 2 m długości, tworząc gęste podwodne łąki. Do podłoża przytwierdzają się za pomocą ryzoidu (odpowiednik korzeni, który nie służy do pobierania substancji, jak to jest w przypadku roślin lądowych). Substancje rozpuszczone w wodzie, kelp wchłania całą swoją powierzchnią, dzięki czemu pierwiastki osiągają wysokie stężenia. Algi morskie zawierają przez to najwięcej składników odżywczych ze wszystkich roślin na świecie- nawet 10x więcej w tej samej objętości, co rośliny lądowe!
Algi morskie, nie zawierają wysokich ilości soli, co mogłoby się wydawać logiczne, skoro rosną w słonych wodach. Ich słony smak wynika z zawartości związków magnezu i potasu, a także sodu, fosforu, żelaza i innych pierwiastków rozpuszczonych w wodach oceanicznych, a które zostały wchłonięte przez algę. Czasem z tego względu kelp stosowany jest jako zamiennik tradycyjnej soli 🙂
Jak algi morskie działają na organizm psa?
Algi morskie jako bogate źródło substancji odżywczych
Algi morskie są dużo łatwiej trawione niż rośliny lądowe. Zawarte w kelp białka, są źródłem aminokwasów egzogennych- które muszą być dostarczane z dietą, bo organizm nie jest w stanie samodzielnie ich wytworzyć z dostarczanych związków odżywczych. Wysoka zawartość minerałów pozwala uzupełniać niedobory w diecie i tym samym regulować procesy metaboliczne w organizmie. Kelp dostarcza również wielu substancji o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybiczym, przeciwnowotworowym i przeciwwirusowym.
Kelp zawiera wysokie ilości wapnia i żelaza. Dzięki temu, może mieć zastosowanie u psów mających anemię, problemy wynikające z niedoborów wapnia: drżenia mięśni, problemy z krzepliwością krwi, osłabione kości. Algi morskie są także dobrym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, które pozytywnie wpływają na funkcjonowanie narządów wewnętrznych, układu nerwowego, zmniejszają stany zapalne. Co więcej, algi morskie dostarczają związek- alginian sodu, który wiąże pierwiastki metali ciężkich, pozwalając na usunięcie ich z organizmu psa.
Poprawa odporności z kelp
Algi morskie wykazują pozytywne działanie na odporność organizmu psów. To przekłada się na skuteczniejsze zwalczanie przez organizm infekcji, a także komórek nowotworowych. To działanie zawdzięczamy dzięki zawartości m.in. fukoidanów. Fukoidany– stymulują układ odpornościowy, wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe- stymulują wytwarzanie czynnika niszczącego komórki nowotworowe.
Właściwości przeciwzapalne alg morskich
Wysoka zawartość przeciwutleniaczy (flawonoidy, karotenoidy, inne związki) redukuje stany zapalne, ogranicza powstawanie wolnych rodników w wyniku utleniania się związków. Ta właściwość może być wykorzystana do zmniejszania dolegliwości wywołanych przez stany zapalne np. alergie skórne, choroby stawów, zapalenia w obrębie układu pokarmowego. Ograniczenie powstawania wolnych rodników (produktów utleniania), spowalnia starzenie się komórek organizmu.
Algi morskie pomocne przy alergiach
Kelp redukuje świąd i stany zapalne towarzyszące alergiom skórnym, a bogactwo substancji odżywczych poprawia kondycję skóry i sierści. Zawartość białek, witamin i minerałów przyspiesza regenerację tkanek, gojenie się uszkodzeń naskórka, zapobiega nadmiernemu wypadaniu sierści.
Redukcja płytki i kamienia nazębnego z kelp
Badania naukowe dowodzą, że kelp pomaga redukować płytkę nazębną, spowalniając powstawanie kamienia nazębnego. Mechanizm tego zjawiska nie jest do końca poznany, badania nadal trwają. Podejrzewa się, że dodatek alg morskich w diecie psów sprawia, że w jamie ustnej powstają niekorzystne warunki życiowe dla bakterii przyczyniających się do powstawania kamienia nazębnego.
Suplementacja alg morskich w cukrzycy i otyłości u psów
Fukoidany i inne związki aktywne biologicznie obniżają cholesterol we krwi, mogą więc przyczynić się do poprawy zdrowia u psów otyłych i mających problemy z hiperlipidemią. Węglowodany dostarczane do diety wraz z suplementacją algami morskimi wspomagają obniżanie poziomu glukozy we krwi, stąd jest to dodatek warty uwagi w przypadku psiaka z cukrzycą.
Algi morskie, jako wsparcie dla tarczycy psa
Algi morskie są znane z wysokiej zawartości jodu. Wspiera to prawidłową pracę tarczycy (reguluje ona metabolizm całego organizmu). Jod stanowi około 65% tyroksyny i około 58% trijodotyroniny- hormonów wytwarzanych przez tarczycę. Zawarty w kelpie jod, jest w najlepiej przyswajalnej przez organizm formie– jonowej.
Kilka słów na temat niedoboru jodu w diecie psów
Zbyt mała lub zbyt duża ilość jodu w diecie może wywołać problemy zdrowotne, m.in. problemy z tarczycą, płodnością, zaburzenia metaboliczne, problemy neurologiczne. Nadmiar jodu może być toksyczny, dlatego też nie należy doprowadzać do nadpodaży tego pierwiastka, a suplementowanie diety algami morskimi uważnie kontrolować pod kątem zawartości jodu w danym produkcie. Wzbogacanie diety w algi morskie w celu uzupełniania jodu jest szczególnie ważne w przypadku diet surowych i domowych, ponieważ są one bardzo ubogie w ten pierwiastek.
Minimalne zapotrzebowanie na jod u zdrowych psów (FEDIAF 2016):
dorosłe: 0,03 mg / kg m.c. (w przybliżeniu 0,036 g Barfer Kelp na 1 kg psa)
reprodukcja, szczenięta: 0,15 mg/100g suchej masy pokarmu
Najczęstsze objawy długotrwałych niedoborów jodu w diecie psów:
– niedoczynność tarczycy: spowolnienie metabolizmu organizmu przez to generuje się mniej ciepła- psu jest zimno, zwiększenie masy ciała, regulują laktacje (wpływ na rozwój gruczołów listwy mlecznej- niedobór hormonów tarczycy będzie osłabiał proces),
– upośledzenie rozwoju umysłowego i fizycznego (problemy z powolnym wzrostem ciała, napady padaczkowe)
– zaburzenia w trakcie ciąży: ryzyko poronienia, martwego urodzenia, większa śmiertelność młodych,
– powiększenie się tarczycy, powstaje tzw. wole tarczycowe, wywołuje uciski na narządy w szyi
Źródła jodu w diecie psów:
ryby morskie, algi morskie, jaja, podroby (tutaj szczególnie nerki, bo wydalanie jodu zachodzi z moczem), krew, mięso zwierząt dziko żyjących, zwłaszcza żyjących na terenach nadmorskich. Uwaga na podawanie podgardla i szyjek z tarczycą (przy diecie surowej)- nadmiar ich może doprowadzić do nadczynności tarczycy u psa – bo zjadane są wraz z kawałkiem hormony tarczycy.
Przeciwwskazania do prowadzenia suplementacji algami morskimi
Alg morskich (kelp) nie podajemy u psów:
– mających nadczynność tarczycy,
– wykazujących nietolerancję lub alergię na algi,
– w diecie których występuje nadmiar wapnia, jodu.
Przy leczonej farmakologicznie niedoczynności tarczycy- stosowanie alg morskich jest dozwolone, chyba, że lekarz prowadzący zaleci inaczej.
Wybierając algi morskie jako suplement diety, należy upewnić się co do ich pochodzenia, jakości i zawartości zanieczyszczeń m.in. pierwiastków metali ciężkich. Powinno się też sprawdzić poziomy kluczowych składników zawartych w produkcie, bo profile odżywcze będą się różnić w zależności od rejonu, w jakim algi rosły i przy podawaniu takiej samej ilości różnych produktów, dostarczymy inne stężenia substancji odżywczych, minerałów i witamin.
- Seaweeds for animal health. Bill Wolf, Marjorie Lewter, Innovative Veterinary Care, 2017r.
- Lorenzo, J., Agregán, R., Munekata, P., Franco, D., Carballo, J., Şahin, S., … Barba, F. (2017). Proximate Composition and Nutritional Value of Three Macroalgae: Ascophyllum nodosum, Fucus vesiculosus and Bifurcaria bifurcata. Marine Drugs, 15(11), 360.
- Dillitzer, N., Becker, N., & Kienzle, E. (2011). Intake of minerals, trace elements and vitamins in bone and raw food rations in adult dogs. British Journal of Nutrition, 106(S1), S53–S56.
- Gawor, Jerzy Pawel, Wilczak, Jacek, Svensson, Ulla K., Jank, Michal. Influence of Dietary Supplementation With a Powder Containing A.N. ProDen™ (Ascophyllum Nodosum) Algae on Dog Saliva Metabolome. Front. Vet. Sci., 22 June 2021
- Wang L, Ai C, Wen C, Qin Y, Liu Z, Wang L, Gong Y, Su C, Wang Z, Song S. Fucoidan isolated from Ascophyllum nodosum alleviates gut microbiota dysbiosis and colonic inflammation in antibiotic-treated mice. Food Funct. 2020
- Nakayasu S, Soegima R, Yamaguchi K, Oda T. Biological activities of fucose-containing polysaccharide ascophyllan isolated from the brown alga Ascophyllum nodosum. Biosci Biotechnol Biochem. 2009 Apr 23;73(4):961-4. doi: 10.1271/bbb.80845. Epub 2009
- Zhang J, Tiller C, Shen J, Wang C, Girouard GS, Dennis D, Barrow CJ, Miao M, Ewart HS. Antidiabetic properties of polysaccharide- and polyphenolic-enriched fractions from the brown seaweed Ascophyllum nodosum. Can J Physiol Pharmacol. 2007
- Dutot M, Fagon R, Hemon M, Rat P. Antioxidant, anti-inflammatory, and anti-senescence activities of a phlorotannin-rich natural extract from brown seaweed Ascophyllum nodosum. Appl Biochem Biotechnol. 2012 Aug;167(8):2234-40.
- Yang Z, Yin J, Wang Y, Wang J, Xia B, Li T, Yang X, Hu S, Ji C, Guo S. The fucoidan A3 from the seaweed Ascophyllum nodosum enhances RCT-related genes expression in hyperlipidemic C57BL/6J mice. Int J Biol Macromol. 2019 Aug 1;134:759-769. doi: 10.1016/j.ijbiomac.2019.05.070. Epub 2019
- Zhang, W., Okimura, T., Oda, T. & Jin, J-O. (2019). Ascophyllan Induces Activation of Natural Killer Cells in Mice In Vivo and In Vitro. Marine Drugs.
- Yang, Z., Liu, G., Wang, Y., Yin, J., Wang, J., Xia, B., Li, T., Yang, X., Hou, P., Hu, S., Song, W. & Guo, S. (2019). Fucoidan A2 from the Brown Seaweed Ascophyllum nodosum Lowers Lipid by Improving Reverse Cholesterol Transport in C57BL/6J Mice Fed a High-Fat Diet. Journal of Agricultural and Food Chemistry.
- Cardoso, Susana M., et al. Seaweeds as Preventive Agents for Cardiovascular Diseases: From Nutrients to Functional Foods. Mar Drugs. 2015 Nov; 13(11): 6838–6865.
- Mikami, Koji, et al. Biosynthetic Pathway and Health Benefits of Fucoxanthin, an Algae-Specific Xanthophyll in Brown Seaweeds. Int J Mol Sci. 2013 Jul; 14(7): 13763–13781.
- Maeda, Hayato. Nutraceutical effects of fucoxanthin for obesity and diabetes therapy: a review. J Oleo Sci. 2015;64(2):125-32.
